współżyć (z kimś)

См. также в других словарях:

• współżyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIIc, współżyćżyję, współżyćżyje {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} utrzymywać kontakty z innymi ludźmi, obcować z ludźmi w jakiejś grupie społecznej : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nauczył się… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• współżyć — ndk Xa, współżyćżyję, współżyćżyjesz, współżyćżyj, współżyćżył 1. «stale, często się stykać, obcować, przestawać, utrzymywać kontakt, wieść życie razem z kimś» Współżyć z kimś dobrze, źle, nie najlepiej. Nie potrafił współżyć z kolegami. W jednym …   Słownik języka polskiego

• obcować — ndk IV, obcowaćcuję, obcowaćcujesz, obcowaćcuj, obcowaćował 1. «być z kimś (czymś) w bliskim kontakcie, utrzymywać z kimś żywe stosunki towarzyskie; przebywać, przestawać z kimś, z czymś, współżyć z kimś» Obcować z ludźmi. Obcować z przyrodą. 2.… …   Słownik języka polskiego

• obcować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, obcowaćcuję, obcowaćcuje {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} pozostawać w bliskich kontaktach z kimś lub czymś; przebywać często w czyjejś obecności, stykać się, przestawać z kimś,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• łoże — 1. Dzielić z kimś łoże «współżyć z kimś płciowo»: Robin Hurlston, z którym gwiazda dzieli obecnie życie i łoże, jest o dwadzieścia pięć lat młodszym od niej kochankiem lub – jak kto woli – towarzyszem życia. Życie na gorąco 39/1999. 2. podn. Łoże …   Słownik frazeologiczny

• łoże — n I; lm D. łóż 1. «duże, wspaniałe łóżko, posłanie; dawniej w ogóle łóżko, posłanie z czegoś» Staroświeckie szerokie łoże. Łoże małżeńskie. ◊ Madejowe łoże «w bajkach: łóżko nabite ostrymi kolcami, przygotowane w piekle dla rozbójnika Madeja;… …   Słownik języka polskiego

• stół — 1. Dzielić z kimś stół i łoże «prowadzić z kimś wspólne gospodarstwo i współżyć z nim seksualnie»: Niełatwo znaleźć faceta, z którym chciałoby się dzielić stół i łoże (...). Roz bezp 1998. 2. Jechać, poruszać się itp. (równo) jak po stole «jechać …   Słownik frazeologiczny

• koegzystować — ndk IV, koegzystowaćtuję, koegzystowaćtujesz, koegzystowaćtuj, koegzystowaćował książk. «istnieć, żyć jednocześnie z kimś lub z czymś innym, obok kogoś lub czegoś innego; współistnieć, współżyć» Różne gatunki zwierząt koegzystują w przyrodzie …   Słownik języka polskiego

• składnia — ż I, DCMs. składniani; lm D. składniani 1. jęz. «nauka o budowie wypowiedzeń, ich elementach składowych, o środkach i sposobach służących do ich wyodrębniania lub łączenia, powodujących układanie się ich w całość gramatyczno komunikatywną;… …   Słownik języka polskiego

• harmonijnie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., harmonijnieej, {{/stl 8}}{{stl 7}}od przym. harmonijny w zn. 1.: Harmonijnie skomponowana muzyka, zestawione kolory.; w zn. 2.: Poruszać się harmonijnie; w zn. 3.: Harmonijnie współżyć, współdziałać z kimś. {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• koegzystować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, koegzystowaćtuję, koegzystowaćtuje {{/stl 8}}{{stl 7}} żyć obok kogoś lub czegoś innego, istnieć z kimś lub czymś innym; współistnieć, współżyć {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień